Zou een tegelzetter dat nou ook hebben? Dat hij waar hij ook komt andermans tegelwerk bekijkt? Zelfs op vakantie nog badkamers inspecteert en dan tegen z’n vrouw en kinderen roept: ‘Scheef die voegen! Je wilt het niet weten.’
Ik heb zoiets met teksten. Sta ik bijvoorbeeld in de file, achter of naast een klusbusje dan kan ik het niet laten om de reclame die erop staat te lezen. Of als ik loop of fiets posters en borden te bekijken. Waar ter wereld ik ook ben.
Mooie zinnen schrijf ik op. Zo zag ik deze laatst in een etalage in Middelburg. ‘Chocolade. Het lost geen problemen op, maar dat doet een appel ook niet.’
Als ik teksten lees, check ik ze ook altijd op foutjes. Ik ontdek vaak woorden die per ongeluk niet aan elkaar zijn geschreven. Dak isolatie, alarm installatie. Ik zie saucijsjes die zijn verbasterd tot ‘sosijsjes’, asperges tot ‘aspergers’. Of ik mis een verbindingsstreepje, zoals bij een bedrijf in ‘wand en vloertegels’.
De foutjes die tot serieuze misverstanden kunnen leiden, zijn de leukste. Voor mij is het een feest om op de site taalvoutjes te scrollen. Je ziet er foto’s van reclameborden waarop ‘kruitnootjes’, ‘pijnboompieten’, ‘kinderkweekkasten’, ‘dag verse vis’, ‘gifsets’ en zelfs ‘een heel wild konijn’ worden aangeboden. Of je leest een krantenbericht waarin een topman zegt: ‘We blijven stinkend onze best doen’.
Over krantenberichten gesproken. Toen ik als journalist bij de krant werkte had ik ook twee collega’s die zich ooit vermakelijk vertypten. De ene had het over een inbraak in de ‘Emma de Ruyterlaan’, maar bedoelde de laan die was vernoemd naar de 17de-eeuwse admiraal Michiel Adriaenszoon de Ruyter. De andere vergat een letter in zijn kop en maakte van iemand een ‘molenvanger’, in plaats van een mollenvanger.
Geloof me, ik heb het leukste vak ter wereld. Mocht u mij in de afgelopen periode ergens op straat zijn tegengekomen, dan weet u nu waarom ik niet terugzwaaide. Ik ‘becake’ waarschijnlijk weer eens posters en borden.
Mariëtte Woudenberg // www.puurtaal.nl